De zomervakantie is begonnen! En een zindelijkheidstraining in de vakantie terwijl er geen normaal ritme meer is... Het werkt niet. Mijn zoon had er al helemaal geen zin meer in. Al die verplichtingen... Hij werd er gek van. Toen ik twee weken geleden geopereerd werd was dat voor hem een mooi moment om de handdoek in de ring te gooien. Wetend dat mama even geen energie had om op te letten of de lijsten wel ingevuld werden. Een week later begon de zomervakantie. We hebben geprobeerd om het weer op te pakken, maar hij heeft er geen zin in. En HIJ moet het doen... Best frustrerend! Geen idee wat ik er nu mee aan moet. Ik denk dat het slimmer is om het maar te laten rusten tot na de zomervakantie, wanneer er weer een normaal ritme van naar school gaan is. En hij misschien ook weer wat meer zin heeft om zich ervoor in te zetten. Zo aan het eind van het schooljaar zijn kinderen toch veel vermoeider. Misschien zijn dit excuses die ik graag voor hem verzin, maar dwingen heeft ook geen zin. Hij zegt dat hij van zijn "probleem" af wil, maar hij wil er ook niet teveel voor doen.
Gisteren is mijn zoon voor een onderzoek opgenomen geweest in het ziekenhuis. Hij was daar best wel zenuwachtig voor. Hij moest aan het infuus waarna er een paar keer bloed werd afgenomen en medicijnen werd ingespoten. Bij het inbrengen van het infuus was hij zo gespannen dat hij weer bijna flauw viel. Maar we waren erop voorbereid! Hij doet het namelijk altijd als er geprikt moet worden. Het schijnt dat je dat hebt, of niet.
Ik ben benieuwd naar de uitslag. Over anderhalve week krijgen we de eerste uitslag, het tweede deel volgt een paar weken later. De kinderarts vermoedt dat hij een probleem met zijn bijnier heeft. Het zou niks met zijn zindelijkheidsproblemen te maken hebben. Maar ik vraag me dat toch een beetje af. Want waarom heeft hij altijd problemen in dat gebied van zijn lichaam?
Het rare is, dat hij op dat soort momenten helemaal niet in zijn broek plast. Dat zou je toch verwachten! De hele dag is hij droog gebleven, op één poepbroek na.
Wat een herkenning!
BeantwoordenVerwijderen