Het gaat goed! En niet alleen met het plassen en poepen, maar ook met het slaapwandelen en de nachtelijke angstaanvallen. Sinds een paar weken is mijn zoon onder behandeling bij een alternatief natuurgenezeres. Heel vaag allemaal. Ik blijf er te nuchter voor, maar het lijkt aan te slaan. In ieder geval voor het slaapwandelen en de nachtelijke angstaanvallen. Afgelopen week heeft hij maar 1 keer gegild in zijn slaap. En wij? Wij hebben weer nachten heerlijk doorgeslapen!
Afgelopen paar weken gaat het ook goed met zijn zindelijkheidsprobleem. De dagen dat hij droog blijft overheersen weer. Dit is wel vaker gebeurd, dus het is nog even afwachten of dit blijvend is. De alternatief natuurgenezeres pakt ook dit probleem bij hem aan. Mijn zoon gelooft erin en baat het niet, dan schaadt het niet. Het is het proberen waard!
Duidelijk is wel, dat er nu geen druk meer op het plassen/poepen ligt bij hem. De zindelijkheidstraining, zoals voorgesteld door de artsen in het ziekenhuis, werkte bij hem niet. We hebben de training over een andere boeg gegooid (in overleg met de artsen). Hij mag meebepalen hoe we het aanpakken. Als eerste zijn we begonnen met de vaste momenten er beter in te brengen. Hij moet nu 's middags als hij uit school komt en 's avonds voor het eten naar het toilet gaan. Die momenten proberen we er al langer in te krijgen, maar als meneer niet wil... Je mag hem niet dwingen, dat werkt weer averechts. Het is dus aan ons de taak om hem duidelijk te maken dat hij dat voor zichzelf doet en niet voor ons. Dat het hem helpt om de dag droog door te komen. Gelukkig merk je dat hij nu de leeftijd krijgt dat hij dat ook begrijpt. De volgende stap is nu dat wij hem niet meer sturen (en dat is heel moeilijk als je het gewend bent!) maar dat hij die vaste momenten zelf signaleert. Op dat punt zitten we nu. Hoewel het nu Herfstvakantie is geweest en hij nog niet uit zichzelf gaat, heeft hij toch weinig ongelukjes gehad deze week. En, ik weet niet of het met elkaar te maken heeft, maar ook 's nachts gaat het beter. Regelmatig plast hij door zijn luierbroekje heen, het gaat erlangs als hij vol zit. Maar ook dat gaat de laatste weken beter.
De training doen we nog steeds samen met de artsen in het ziekenhuis. Als een training niet geschikt is voor je kind, dan moet er een andere weg gekozen worden. Zij coachen mij hierbij, maar mijn zoon heeft zelf meer inbreng. Doordat hij alles letterlijk opvat, moet je extra goed nadenken hoe bepaalde dingen gebracht worden. Hij vat het anders op een andere manier op. Dat weten we nu en daar kunnen we wat mee!
Nu maar hopen dat ik niet te vroeg gejuicht heb met bovenstaande opschrijven...
