Het is zover! De zindelijkheidtraining is begonnen! Een paar weken geleden zijn we weer bij de "plasdokter" geweest. De begeleidster heeft het eerste traject met mijn zoon besproken. Het belangrijkste voor de start was dat hij het echt zelf wilde. Gelukkig heeft hij dat zelf aangegeven. Starten in de vakantie is niet handig. Er is dan geen structuur en vast ritme. Gisteren is het dan echt begonnen.
De eerste vier weken moet hij iedere dag bijhouden wanneer hij geplast heeft door een vlaggetje op een lijst te tekenen. Heeft hij een "ongelukje" gehad, dan moet hij een wolkje tekenen. In totaal moeten er zeven vlaggetjes of wolkjes te zien zijn. Elke dag moeten wij er dan iets achter schrijven ter motivatie. De eerste dag is goed gegaan, vijf vlaggetjes en een wolkje. Het beste is om een vast patroon te hanteren om naar het toilet te gaan, bijvoorbeeld: 's morgens als hij wakker wordt, in de beide pauzes op school, als hij thuis komt uit school, voor het avondeten, voor het slapen gaan en dan nog een keertje tussendoor. Daarnaast moet hij eigenlijk 1,5 liter drinken op een dag. Dat is echt heel veel en dat is bij ons niet haalbaar, maar we doen ons best om zoveel mogelijk te drinken.
Ook op school moet hij bijhouden hoe vaak hij naar het toilet gaat. Maar de andere kinderen mogen het niet weten... Dat snap ik! Daarom mag hij nu op zijn arm een streepje zetten als hij geplast heeft en een kruisje als hij een ongelukje gehad heeft. De juffen werken hier goed aan mee en willen ook graag op de hoogte gehouden worden over alles.
Wij mogen hem niet meer naar het toilet sturen. We mogen wel vragen: 1, 2 ,3... En dan denkt hij: moet ik wel of moet ik niet? Hij gaat er dan even over nadenken en bepaalt zelf of hij wel of niet naar het toilet gaat.
Voor de ontlasting moet hij iedere ochtend en avond, na het eten, vijf minuten op het toilet zitten, rustig een boekje lezen of naar muziek luisteren. Het klinkt gek, maar het helpt! Een spelletje spelen op de iPod of iPad mag niet, dan ontspannen kinderen niet.
Iedere donderdag wordt hij gebeld door de arts. Samen overleggen ze dan hoe het verloop per dag is gelopen. De bedoeling van deze training is dat hij zichzelf bewust wordt dat hij naar het toilet moet. Hij moet het dus echt ZELF doen, wij kunnen hem hier niet mee helpen.
De training wordt telkens uitgebreid. Na vier weken moeten we weer naar de arts en zal het vervolg besproken worden. Nu slikt hij nog medicijnen (blaaswandontspanners, dan voelt hij beter dat hij moet plassen), maar die zullen ook afgebouwd moeten gaan worden. Ik ben benieuwd en vind het ook wel spannend! Misschien is hij over een paar maanden in ieder geval overdag zindelijk...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten