Plasklas

In mijn vorige blog schreef ik dat Jorn naar de "plasklas" was geweest. In totaal is hij daar twee keer naartoe geweest. De eerste keer was hij vijf jaar, de tweede keer was hij zes jaar.

Hierbij vertel ik jullie wat meer over onze ervaringen van de plasklas.
De plasklas duurt een ochtend. Meestal zijn er dan drie of vier kinderen. Ze gaan spelen of spelletjes doen, met elkaar of met hun vader/moeder. Ze krijgen telkens limonade te drinken. In totaal moeten ze drie keer op een speciale toilet plassen voor de flow-meting. Dit toilet meet de hoeveelheid dat ze plassen, maar ook de kracht en de soort straal. Als de flow-meting klaar is, wordt er een echo gemaakt van de blaas. Er wordt gekeken of er uitgeplast is en ze meten de dikte van de blaaswand. Aan de dikte van de blaaswand kunnen ze zien hoe hard er geperst moet worden om te plassen. Ook bekijken ze de vorm van de blaas en de verbinding tussen de blaas en de urineleider. Hier is al veel uit te halen.
Verder krijgen de kinderen een filmpje te zien over de zithouding bij het plassen en hoe ze moeten ontspannen en een filmpje over het "poepen". En niet onbelangrijk, als ouders kan je ervaringen uitwisselen.

De eerste keer dat Jorn naar de plasklas ging was voor ons een openbaring. Hier werd duidelijk dat Jorn er niks aan kon doen dat hij veel ongelukjes had. De vorm van de blaas en blaasdikte lieten duidelijk zien dat hij heel hard moest persen om te plassen. Een doorverwijzing naar de uroloog en een operatie was toen ook het vervolg.

De tweede keer was afgelopen voorjaar. Een jaar na de operatie. Het aantal ongelukjes is duidelijk afgenomen (nog een of twee keer per dag) en stabiel. We bespreken het gedrag van kinderen met deze problemen (hierover in een volgende blog meer) en kijken of er getraind kan gaan worden. We besluiten het nog niet te doen. Jorn is nog net te jong en er nog niet aan toe in zijn ontwikkeling.
Deze dag was voor mij heel fijn, omdat er nog twee jongens met hun moeder waren. Deze jongens waren even oud en hadden exact dezelfde problemen. Fijn om ervaringen uit te kunnen wisselen!

De mictiepoli is eigenlijk voor kinderen van zeven tot zeventien jaar. In eerste instantie vond ik dat maar raar, waarom kan een kind van vijf dat niet zindelijk is niet geholpen worden? Tijdens de eerste keer dat wij naar de plasklas gingen was het mij meteen duidelijk. Ze waren met vier kinderen, vijf, zes, zeven en acht jaar oud. Twee jongens en twee meisjes. Jorn was de jongste. Op dat moment zag je het verschil in leeftijd heel duidelijk. Jorn was druk en aan het uitsloven, terwijl de oudere kinderen veel rustiger waren. Hij was duidelijk te jong...

Tot de volgende keer!